Okrutny koszmar szerzy się wśród naszej matki ziemi. Ludzie radośni i umierający, ofiary, Oni umierają smutną śmiercią. W grobach, kładziemy się spać na wieki, i cierpimy powtórnie po śmierci. Mała…
Czytaj dalej...Kategoria: Wiersze mroczne
Stare blizny
Przechodzę przez złowrogie cmentarzysko mych wspomnień kolejno depczę serca, i dusze uczucia które jeszcze nie przestały ranić odżywają z pełną mocą Wbijają mi kolce w szyję, duszą mnie nie chcą puszczać,…
Czytaj dalej...Bytność
Słowem czytanym Kopniakiem jak ze schodów W upadku Pękły mi kości Z satysfakcja Wahając przez skórę Ja jak wysterylizowana Skomląc Dźwigając mordę Z nad wczorajszego moczu Widząc po moich wiernych…
Czytaj dalej...Pod osłoną mroku
Ciemność otacza mnie ze wszystkich stron czuję jak od podłogi bije okropny chłód przenikając cienką tunikę łańcuchy cicho pobrzękują nadzieja już dawno zgasła nie ma dla mnie ratunku słyszę ciężkie…
Czytaj dalej...przygnębiona
Nie miałam pomysłu na tytuł, i zbyt mało czasu na przemyślenie o czym chcę pisać, to są słowa prosto z serca, mam nadzieję że nie popełniłam żadnych poważnych błędów to mój wiersz i chciałam się nim z wami podzielić
Czytaj dalej...Wścibska ciekawość
tajemne tajemnice tajemniczo chichoczą chichotaniem poplątane plączą plątaniem prawdy z kłamstwem kłamliwie kłamią wiarołomne wiarę wierząc łamią
Czytaj dalej...Złe Myśli wzroku
Myśli wzroku złe są jak cień otuchy złe wyobraźni wzroku Prowadzi nas stromy głaz bez niechcianej miłości za plątanej w myślach mych prowadzi purpurowe cienie wzroku na biedę w niektórych…
Czytaj dalej...Bo teraz nic nie ma sensu…:(
Stoi. Sama nad przepaścią. Krzyczy: Skoczę! Moje życie nie ma sensu. Tyle osób skrzywdziłam, Chociaż sama przez nie wiele łez uroniłam. Ale oni tego chcą, Chcą bym znikła stad. Po…
Czytaj dalej...Kończąc modlitwę
Kończąc modlitwę Zrobiłam pośpiesznie niedbały znak krzyża Spojrzałam w popękane od kłamstw lustro Zastanawiając się nad sensem tej pustej melancholii Założyłam dla oczu ludzkich kilka kolorowych szmat Wyszłam z niedokończonych…
Czytaj dalej...Apatia
usiadło życie za sztalugami namalować nagość codzienności w kolorach ciepła mróz ściął wszystkie farby radości białe płótno pędzel wypadł z dłoni podniosła go śmierć
Czytaj dalej...